Proloog | |||||
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | 32 | 33 | 34 | 35 | 36 |
37 | 38 | 39 | 40 | Laad meer | |
41 | 42 | 43 | 44 | 45 | 46 |
47 | 48 | 49 | 50 | 51 | 52 |
53 | 54 | 55 | 56 | 57 | 58 |
59 | 60 | 61 | 62 | 63 | 64 |
65 | 66 | 67 | 68 | 69 | 70 |
71 | 72 | 73 | 74 | 75 | 76 |
77 | 78 | 79 | 80 | Laad meer | |
81 | 82 | 83 | 84 | 85 | 86 |
87 | 88 | 89 | 90 | 91 | 92 |
93 | 94 | 95 | 96 | 97 | 98 |
99 | 100 | 101 | 102 | 103 | 104 |
105 | 106 | 107 | 108 | 109 | 110 |
111 | 112 | 113 | 114 | Laad meer |
Dit mens-zijn is een soort herberg:
elke ochtend weer nieuw bezoek.
Een vreugde, een droefheid, een benauwdheid,
een flits van inzicht komt
als een onverwachte gast.
Verwelkom ze, ontvang ze allemaal gastvrij!
Zelfs als er een menigte verdriet binnenkomt
die met geweld je hele huisraad aan diggelen slaat.
Behandel dan toch elke gast met eerbied.
Misschien komt hij de boel ontruimen
om plaats te maken voor extase...
De donkere gedachte, schaamte, het venijn,
ontmoet ze bij de voordeur met een brede glimlach
en vraag ze erbij te komen zitten.
Wees blij met iedereen die langs komt.
De hemel heeft ze stuk voor stuk gestuurd
om jou als raadgever te dienen.